نقش ورزش در طی درمان سرطان؛ ارتباط ورزش و درمان سرطان

ورزش و درمان سرطان

نقش ورزش در طی درمان سرطان؛ ارتباط ورزش و درمان سرطان

نوشته admin

ورزش و درمان سرطان اخیرا موضوع تحقیقات بسیاری از محققان است. ورزش در طول درمان سرطان بخش مهمی از یک برنامه درمانی سرطان است. تحقیقات اخیر نشان می دهد که ورزش منظم می تواند سلامت جسمی و روحی را در هر مرحله از درمان به شدت بهبود بخشد.

حتی اگر قبل از تشخیص سرطان فعال نبودید ، یک برنامه ورزشی که نیازهای منحصر به فرد شما را برآورده کند می تواند به شما کمک کند با خیال راحت و با موفقیت به سوی درمان حرکت کنید.

امروزه بسیاری از مطالعات، ارزش درمانی ورزش را در طی درمان سرطان اولیه مورد ارزیابی قرار داده اند. در این مقاله از سایت فروش کلاه گیس قصد داریم شما را با مقوله ورزش و درمان سرطان بیش تر آشنا کنیم. در مقاله تاثیر ورزش بر سرطان و ارتباط بین این دو را بیش تر متوجه خواهید شد.

تحقیقات درباره ارتباط ورزش و درمان سرطان

تحقیقات درباره ارتباط ورزش و درمان سرطان

تحقیقات نشان داده است که ورزش منظم می تواند در پیشگیری از ابتلا به سرطان، بهبود کیفیت زندگی بیماران سرطانی و افزایش اثربخشی درمان های سرطان نقش داشته باشد. بر اساس یک مطالعه، افراد دارای فعالیت بدنی منظم، ۳۰ درصد کمتر از افراد کم تحرک به سرطان مبتلا می شوند.

همچنین، ورزش منظم می تواند به کاهش عوارض جانبی درمان های سرطان، مانند خستگی، تهوع و استفراغ کمک کند. علاوه بر این، ورزش منظم می تواند به بهبود روحیه و کیفیت خواب بیماران سرطانی نیز کمک کند.

در اغلب این مطالعات، زنان مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان را که تحت درمان تکمیلی مثل شیمی درمانی یا رادیوتراپی قرار گرفته اند، همچنین مبتلایان سایر سرطان ها را بلافاصله پس از پیوند مغز استخوان مورد بررسی قرار داده اند.

علی رغم محدودیت های روش شناسی و گروه های کوچک مورد مطالعه، شواهد موجود مؤید آن است که ورزش در طی درمان سرطان، نه تنها بی خطر و امکان پذیر است بلکه عملکرد بدنی و برخی از جنبه های کیفیت زندگی را نیز بالا می برد. اینکه ورزشی بر طول مدت درمان سرطان اثر می گذارد یا بر نحوهٔ تاثیر درمان، هنوز مشخص نیست .

به هرحال در مطالعه ای بر روی حیوانات مشخص شده است که ورزش تداخلی با اثر شیمی درمانی ندارد. گرچه هنوز، دلایل متقنی برای عوارض جانبی ورزش در طی درمان سرطان وجود ندارد، پاسخ به این پرسش نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

تحقیقات انجام شده بر روی مردانی که برای درمان سرطان پروستات رادیوتراپی شده اند، نشان داده است انها که بطور عادی ورزشی می کرده اند. پس از درمان دچار اختلالات نعوظ کمتری شده اند.

ارتباط ورزش و درمان سرطان

ورزش نقش مهمی در پیشگیری و درمان سرطان دارد و تاثیرات ورزش در پیشگیری و درمان سرطان بر هیچ کسی پوشیده نیست. مطالعات نشان داده اند که ورزش منظم می تواند خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان، از جمله سرطان سینه، سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات را کاهش دهد. همچنین، ورزش می تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان کمک کند و عوارض جانبی درمان سرطان را کاهش دهد.

به عنوان مثال، ورزش می تواند به کاهش خستگی، بهبود خلق و خو و افزایش قدرت بدنی افراد مبتلا به سرطان کمک کند. همچنین، ورزش می تواند به کاهش خطر عود سرطان پس از درمان کمک کند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که بزرگسالان حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه فعالیت بدنی با شدت شدید در هفته داشته باشند. این میزان فعالیت بدنی می تواند به صورت ترکیبی از فعالیت های هوازی، مانند پیاده روی، دویدن و شنا، و فعالیت های قدرتی، مانند وزنه برداری یا تمرینات با وزن بدن، انجام شود.

افراد مبتلا به سرطان باید قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنند تا مطمئن شوند که برنامه ورزشی برای آنها مناسب است. پزشک متخصص، ورزش های مفید برای بیماران سرطانی را به آن ها توصیه خواهد کرد.

اثرات بیولوژیکی ورزش و درمان سرطان

اثرات بیولوژیکی ورزش و درمان سرطان

این اثرات شامل موارد زیر است:

  • افزایش سیستم ایمنی بدن: ورزش منظم می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند و آن را در برابر سلول های سرطانی مقاوم تر کند.
  • کاهش التهاب: التهاب یکی از عوامل اصلی در پیشرفت سرطان است. ورزش منظم می تواند به کاهش التهاب در بدن کمک کند.
  • افزایش جریان خون: ورزش منظم می تواند به افزایش جریان خون در بدن کمک کند و این امر می تواند به رساندن مواد مغذی و اکسیژن بیشتر به سلول ها، از جمله سلول های سرطانی، کمک کند.
  • کاهش سطح هورمون های مضر: ورزش منظم می تواند به کاهش سطح هورمون های مضری مانند انسولین و هورمون های استرس زا کمک کند که می توانند با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط باشند.

ورزش برای درمان سرطان از چه موقعی باید شروع شود؟

تصمیم گیری برای اینکه فعالیت بدنی از چه موقع و چگونه شروع شود و در مورد هر بیمار باید با توجه به شرایط و ترجیح شخصی او بطور جداگانه انجام شود.

در برخی موارد یک برنامه ورزشی پیش از شروع درمان سرطان می تواند به بهبود وضعیت قلبی-عروقی در دورهٔ نقاهت بیمار کمک کند، گرچه هنوز تحقیق کافی در این مورد صورت نگرفته است.

به طور کلی، ورزش برای درمان سرطان از هر زمانی که امکان پذیر باشد، می تواند مفید باشد. حتی اگر قبلاً ورزش نمی کردید، می توانید با ورزش های کم شدت مانند پیاده روی، شنا یا یوگا شروع کنید و به تدریج شدت و مدت زمان ورزش را افزایش دهید.

با این حال، اگر در حال حاضر تحت درمان سرطان هستید، قبل از شروع ورزش با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تا برنامه ورزشی مناسبی برای شرایط خود تهیه کنید.

بدنسازی و سرطان

بدنسازی یک ورزش هوازی و قدرتی است که مزایای بسیاری برای سلامتی دارد. یکی از این مزایا، کاهش خطر ابتلا به سرطان است. مطالعات نشان داده اند که افرادی که به طور منظم بدنسازی می کنند، کمتر از سایر افراد به سرطان مبتلا می شوند.

علت این امر هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما برخی از کارشناسان معتقدند که بدنسازی می تواند با افزایش سطح هورمون های ضد سرطان، مانند انسولین رشدی انسانی (IGF-1)، به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.علاوه بر این، بدنسازی می تواند با بهبود سیستم ایمنی بدن، کاهش التهاب و کاهش سطح انسولین، خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

به طور کلی، بدنسازی یک ورزش سالم و ایمن است که می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.

نکات مهم:

انجام ورزش های استقامتی نیز ممکن است در به تأخیر انداختن تغییراتی چون تحلیل عضلات و استخوانها یا چاقی در برخی از مبتلایان به سرطان که تحت درمانهای سیستمیک قرار دارند مفید واقع شود.

کسانی که تحت درمان شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار دارند و قبلاً برنامه های ورزشی منظم داشته اند، لازم است ورزش را به طور موقت با شدت کمتری دنبال کنند و پس از مدتی بتدریج انرا افزایش دهند ولی بهرحال هدف اصلی باید حفظ فعالیت بدنی تا حد ممکن باشد.

کسانی که پیش از تشخیص بیماری کم تحرک یابی تحرک بوده اند باید فعالیتهای کم شدت تری مثل حرکات کششی و پیاده روی آهسته و کوتاه مدت داشته باشند و بتدریج آنرا افزایش دهند.

در اشخاصی مُسن و کسانی که دچار بیماریهای استخوانی و یا اختلالات مهمی از قبیل آرتریت روماتوئید یا نروپاتی محیطی هستند، سلامت و تعادل آنها باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.

تا خطر سقوط و آسیب به حداقل رسد. حضور مراقب بهداشتی و یا متخصصی ورزشی در زمان انجام فعالیتهای ورزشی میتواند بسیار مفید باشد.

اگر خود بیماری یا درمان آن نیاز به دوره های استراحت در بستر داشته باشد، تناسب اندام و قوای بدنی کاسته شده و تودهٔ عضلانی بدن از دست خواهد رفت.

بنابراین درمان فیزیکی (فیزیوتراپی) در طول مدت بستری برای حفظ قدرت بدنی و نیز درجاتی از حرکت توصیه میشود تا با ضعف و افسردگی شایع در این گونه موارد مبارزه کند.

برخی پزشکان به بهبود یافتگان توصیه می کنند که پیش از شروع برنامه ورزشی، صبر کنند تا واکنش بدنشان را نسبت به شیمی درمانی مشاهده نمایند.

ورزش های مفید برای بیماران سرطانی

ورزش های مفید برای بیماران سرطانی

انواع ورزش های مفید برای بیماران سرطانی عبارتند از:

  • ورزش های هوازی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری، شنا و رقص
  • ورزش های قدرتی مانند وزنه برداری و تمرینات با وزن بدن
  • حرکات کششی

شدت و مدت زمان ورزش باید متناسب با توانایی فرد بیمار باشد. افراد مبتلا به سرطان باید قبل از شروع ورزش با پزشک یا متخصص فیزیوتراپی مشورت کنند.

مزایای ورزش در طول و بعد از درمان سرطان

مزایای ورزش و دنبال کردن یک برنامه تمرینی خوب در طول و بعد از درمان ممکن است:

  • احتمال بروز عوارض جسمی مانند خستگی ، نوروپاتی ، لنف ادم ، پوکی استخوان و حالت تهوع را کاهش می دهد.
  • خطر افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد.
  • تعادل خود را برای کاهش صدمات بهبود می بخشد.
  • از ریزش عضلات جلوگیری می کند.
  • از افزایش وزن و چاقی که با افزایش خطر عوارض سرطان در ارتباط هستند جلوگیری می کند.
  • خواب فرد را بهتر می کند.
  • مدت زمان لازم برای ماندن در بیمارستان را کم می کند.
  • درمان خود را در از بین بردن سلولهای تومور موثرتر می کند.
  • میزان بقای برخی سرطان ها مانند سرطان پستان و سرطان روده بزرگ در بدن را کم می کند.
  • خطر ابتلا به سایر سرطان ها را کاهش می دهد.
  • از سایر بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی و دیابت جلوگیری می کند.
  • قبل از شروع برنامه ورزشی در طول یا بعد از درمان سرطان با پزشک خود صحبت کنید.

در حالی که ثابت شده است که ورزش در طول انواع مختلف درمان سرطان بی خطر است ، توانایی شما در ورزش و انواع تمریناتی که می توانید انجام دهید به این عوامل بستگی دارد:

  • نوع سرطان شما
  • درمان های مورد استفاده
  • عوارض جانبی که شما تجربه می کنید
  • سطح تناسب اندام و آمادگی بدن شما در قبل از بیماری
  • سایر مشکلات سلامتی شما

ممکن است نتوانید همان روال تمرین را مانند گذشته دنبال کنید. پس از درمان ، زمان لازم است تا به سطح آمادگی جسمانی قبل از سرطان برگردید.