
تاثیر مصرف میوه ها و سبزیجات بر سلامت بدن
نوشته adminتاثیر مصرف میوه ها و سبزیجات بر سلامت بدن :
میوه ها و سبزیجات و به طور کلی گیاهان از گذشته تا امروز به عنوان داروی سلامتی و پیشگیری از بیماریها مورد استفاده قرار گرفته اند، که حاوی ویتامینها، مواد معدنی مفید، فیبر غذایی و آنتی اکسیدانها هستند.
بیشتر میوه ها و سبزیجات باعث قلیایی شدن بدن میگردند، میزان اکسیژن رسانی به سلول های بدن را افزایش میدهند و همچنین سبب کاهش بیماری های قلبی و مشکلات اضافه وزن میگردند.
راهنمای رژیم غذایی آمریکاییها در سال ۲۰۱۰ توصیه کرده است که نیمی از بشقاب غذا شامل میوه و سبزیجات خام باشد.
بعضی از سبزیجات و میوه ها غنی از ویتامین Cهستند که باعث بهبود سیستم ایمنی بدن میشوند.
میوه ها و سبزیجات در کشاورزی طبیعی، محصول خاک حاصلخیز زمین هستند و ویتامینها و مواد معدنی متنوعی از طریق مصرف آنها وارد بدن انسان میشوند.
در گذشته به دلیل جمعیت کمتر انسانها، کشاورزی طبیعی قادر بود غذای کافی برای انسانها فراهم نماید.
اما با افزایش جمعیت و صنعتی شدن نحوه زندگی، شرکتها به کشاورزی صنعتی رو آوردند که در آن با هزینه ای بسیار کمتری تولیدی بسیار بیشتر روانه بازار میشود و سود سرشاری نیز عاید آنها میگردد.
در حالی که در گذشته میوه ها و سبزیجات بر سلامت بدن تاثیر مثبتی داشتند، امروزه محصولات کشاورزی تولیدی به روشهای صنعتی فاقد خواص مفید و محافظت کننده بدن میباشند.
مطالعات در کشورهایی چون آمریکا و انگلیس نشان دادند که میوه ها و سبزیجات در این کشورها تاثیر خیلی کمی بر پیشگیری از سرطان دارند.
در مطالعات گسترده ای که پروفسور تیم کی در انگلیس انجام داد، هیچ رابطه ای بین میزان مصرف میوه و سبزی با نرخ ابتلا به سرطان های پستان، پروستات و معده مشاهده نشد .
در اوایل قرن بیستم در آمریکا، نرخ ابتلا به سرطان پایین تر بود، ولی امروزه تقریبا از هر دو تا سه نفر، یک نفر به علت ابتلا به سرطان میمیرد.
اینکه چرا به یکباره در نیمه دوم قرن بیستم، سرطان روندی به شدت صعودی در آمریکا پیدا میکند جای تامل دارد.
از اواسط قرن بیستم و بعد از سال ۱۹۵۰، شرکتهای تولید مواد شیمیایی در آمریکا مانند مونساتو، موفق به تولید صنعتی محصولات کشاورزی تراریخته یا Genetically Modified Organisms) GMO) به صورت انبوه و با هزینه اولیه بسیار پایین شدند.
مونساتو موفق شد با دستکاری ژنتیکی محصولات کشاورزی، آنها را به همانگونه که میخواست تولید کند تا رشد سریع تر و بیشتر داشته باشند.
تولید محصولات کشاورزی تراریخته سبب شد که سود مالی زیادی نصیب شرکتهای تولید کننده آنها بشود.
با وجود اینکه محصولات تراریخته پتانسیل آسیب به سلامتی مردم را داشتند، اما در آمد بالای شرکتهای تولید کننده این محصولات توانست موافقت سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) را برای تولید و فروش آنها به دست آورد.
در بسیاری دیگر از کشورها نیز طمع ناشی از کسب درآمد و سود مالی بالای این روشها اغلب سیاستمداران را ترغیب به موافقت با آن نمود .
در کانادا و آمریکا، تولید غذاهای تراریخته آزاد است، اما در بعضی کشورهای اروپایی نظیر ایتالیا و آلمان، استفاده از دستکاری ژنتیکی برای تولید غذا به جز در موارد تحقیقاتی ممنوع میباشد.
روسیه نیز واردات و تولید محصولات تراریخته را ممنوع کرده است.
کشورهایی که بیشترین زمینها را به کاشت و برداشت محصولات تراریخته و ژنتیکی دستکاری شده اختصاص داده اند به ترتیب آمریکا، برزیل، آرژانتین، کانادا، هند و چین هستند.
ذرت یکی از اولین محصولاتی بود که با موفقیت با دستکاری ژنتیکی به صورت انبوه تولید گردید. سپس سویا، کلزا و پنبه با استفاده از بیوتکنولوژی به صورت تراریخته تولید شدند.
با اجرای کشاورزی برای تولید محصولات تراریخته، اتفاقی که در کشورهایی نظیر آرژانتین افتاد این بود که بعد از مدتی، بسیاری از زمینهای کشاورزی تهی از مواد معدنی شدند و فاقد قابلیت کشاورزی شدند.
محصولات تراریخته با رشد سریع و قابلیت برداشت زیاد، زمینها را با سرعتی زیاد از مواد معدنی تخلیه نمودند، سرعتی بسیار بیشتر از آنچه که زمین بتواند آن را مجددا جبران نماید.
در منطقه کاشت و تولید محصولات تراریخته در آمریکا و کانادا، مرگ هزاران زنبور به صورت متعدد گزارش شده است.
در هند نیز محصولاتی با عنوان مقاوم در برابر آفت در سالهای اولیه اجرای موفقی داشتند، اما سپس با آفاتی جدید روبرو شدند که دیگر این نوع کشاورزی قادر نبود از محصولات آنها در برابر آفاتی که بسیار مقاوم تر از گذشته شده بودند محافظت نماید.
در نتیجه مجبور شدند از سموم قوی تر و به مقدار بیشتر در کشاورزی استفاده کنند.
مواد غذایی تراریخته نظیر ذرت، سویا و دانه پنبه، به صورت انبوه برای تغذیه دامها و طیور نیز تولید میشوند.
حیوانات در دامداری کارخانهای در کشورهای صنعتی، به جای گیاه طبیعی توسط دانه های ژنتیکی دستکاری شده تغذیه میشوند که ممکن است سبب آسیب در کبد، معده و روده و همچنین اختلالات سیستم ایمنی در این حیوانات شده و آنها را در وضعیتی نامناسب از نظر سلامتی قرار دهند .
در نتیجه انسانهایی که از آنها تغذیه میکنند نیز امکان دارد دچار مشکلاتی شوند.