شیمی درمانی و پرتودرمانی و عمل جراحی, از جمله روشهای مرسوم در کشورهای صنعتی هستند که در مقابله با سرطان انجام میگردند.
در گذشته، این روشها چندان کارایی نداشتند و مرگ بسیاری از بیماران سرطانی، نه به خاطر سرطان، بلکه به دلیل انجام شیمی درمانی و آسیبهای ناشی از آن بود .
تحریک غده سرطانی توسط تیغ جراحی نیز سبب میگردید سلولهای سرطانی سراسر بدن را فرا گیرند.
امروزه با پیشرفت هایی که در علم پزشکی و داروسازی به وجود آمده است، تا حدودی میتوان بعضی بیماران سرطانی را به زندگی عادی باز گردند.
هرچند در مورد نحوه مقابله با برخی از انواع سرطان، هنوز به اندازه کافی پیشرفت حاصل نشده است.
بررسیهای انجام شده در انگلستان نشان دادند که علی رغم پیشرفتها در روشهای درمان سرطان در سالهای اخیر، اما همچنان افزایش قابل توجهی در بهبودی بیماران توسط داروهای سرطان مشاهده نشده است.
سلولهای جهش یافته و سرطانی را میتوان توسط داروهای شیمیایی از بین برد.
اما اگر عوامل ایجاد کننده سرطانمانند سبک ناسالم زندگی با آلودگی محیطی,ادامه یابند، تومورهای سرطانی مجددا و به صورتی خطرناکتر باز خواهند گشت.
ضمن اینکه در جریان شیمی درمانی بعضی سلولهای سرطانی یا سلولهای سالم که توسط داروهای شیمیایی آسیب میبینند، ممکن است جهش نموده و قادر به زندگی حتی در معرض این داروها بشوند.
این سلولهای جدید جهش یافته که در اثر شیمی درمانی به وجود می آیند (سلولهای سرطانی ثانویه) ممکن است از سلولهای سرطانی که قبلا در بدن وجود داشتند نیز خطرناکتر باشند و به سختی درمان گردند.
تکرار شیمی درمانی نه تنها سلولهای سرطانی ثانویه را از بین نخواهد برد، بلکه باعث تکثیر آنها نیز میشود.
عوارض داروهای شیمی درمانی :
داروهای سرطان ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
از جمله حالت تهوع یا اسهال، ضعف، تب، سردرد، خونریزی داخلی، فشار خون بالا، آسیب کلیه ها، مشکلات تنفسی، بروز عفونت در اعضای داخلی بدن، حمله قلبی و آسیب به سیستم عصبی و بینایی.
در برخی افراد، ایجاد شدن سوراخ در معده و روده و یا جراحتهایی که به سختی التیام میپذیرند هم مشاهده شده است .
داروهای سرطان معمولا سلولهایی را مورد هدف قرار میدهند که به سرعت تقسیم و تکثیر میشوند.
در نتیجه سلولهای مو که سریعترین میزان تقسیم سلولی و رشد را در بدن دارند مورد تهاجم داروهای شیمی درمانی قرار گرفته و می ریزند (که البته بعد از شیمی درمانی مجددا رشد میکنند).
با توجه به آثار جانبی احتمالی داروهای سرطان و مشکلاتی که بعد از پایان درمان به وجود می آیند، پیشگیری از سرطان بهترین راه مقابله با سرطان میباشد.
