تومورهای خوش خیم و تومورهای بدخیم :

سلول باید خصوصیات یا توانایی هایی پیدا کند تا به سلول سرطانی تبدیل شود که شامل موارد ذیل است:

۱. عدم وابستگی به فاکتورهای رشد که سلول به طور طبیعی به آنها نیاز دارد

۲. عدم وابستگی به سیگنال های ضد رشد

٣. نسبت به آپوپتوز غیر حساس باشد

۴. همانندسازی نامحدود داشته باشد

۵. توانایی رگزایی و توسعه عروق خونی

۶. توانایی انتشار و حمله به نقاط دیگر بدن و متاستازدهی

تومورهای خوش خیم :

تومورها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. تومورهای خوش خیم، سرطان نیستند و به ندرت تهدید کننده زندگی هستند.

به طور کلی، تومورهای خوش خیم می توانند با عمل جراحی توسط جراح برداشته شوند و معمولا دوباره رشد نمی کنند.

سلولهای تومورهای خوش خیم، به بافت های اطرافشان حمله نمی کنند و به قسمت های دیگر بدن گسترش نمی یابند.

تومورهای بدخیم :

تومورهای بدخیم سرطان هستند و معمولا خطرناک تر از تومورهای خوش خیم هستند.

تومورهای بدخیم اغلب با عمل جراحی برداشته می شوند اما گاهی دوباره رشد می کنند.

سلولهای تومورهای بدخیم می توانند به بافت ها و اندام های اطراف حمله کنند و به آنها آسیب برسانند.

راه های انتشار سرطان در بدن :

• از طریق بافت : سرطان به بافت های طبیعی اطراف حمله می کند.

• از طریق دستگاه لنفاوی : سرطان به دستگاه لنفاوی حمله می کند و از طریق عروق لنفاوی به دیگر نقاط بدن منتقل می شود.

• از طریق خون : سرطان به سیاهرگها و مویرگها حمله می کند و از طریق خون به دیگر نقاط بدن می رسد.

وقتی سلولهای سرطانی از غده اولیه (اصلی) جدا می شود و از طریق لنف یا خون به دیگر مناطق بدن می رسند، احتمال دارد غده دیگری (ثانویه) تشکیل شود.

این مرحله متاستاز نام دارد. غده ثانویه (منتشر) از همان نوع سرطان غده اولیه است.