تاثیر میزان مصرف گوشت بر سلامت  :

مصرف گوشت تازه و طبیعی که منبع خوبی از پروتئین، ویتامینها و املاح نظیر روی میباشد در یک رژیم غذایی سالم، برای سلامتی و رشد انسان مفید است.

رژیم غذایی حاوی پروتئین کافی (پروتئین گوشت و گیاهی و لبنیات به همراه میوه و سبزیجات) به سلامتی استخوانها و پیشگیری از پوکی استخوان کمک می کند.

تغذیه با پروتئین کافی، به رشد بهتر انسان کمک کرده و سبب بالا رفتن چگالی استخوانها (bone mineral density) و رشد بیشتر و قویتر استخوانها به ویژه در سنین رشد میشود.

البته پروتئینها در بدن انسان نمیتوانند ذخیره شوند و آمینو اسیدهای اضافی تبدیل به اسیدهای ارگانیک میشوند.

در نتیجه اگر پروتئین به میزان بیش از حد نیاز وارد بدن شود، سبب اسیدی شدن خون می گردد.

از آنجا که به دلیل حفظ سلامت بدن، خون نمیتواند حالت اسیدی داشته باشد، به محض آنکه خون توسط اسیدهای ارگانیک اسیدی میشود، مقداری از ترکیبات کلسیم و منیزیم استخوانها را ترک کرده، وارد خون میشوند و اسید خون را خنثی میکنند.

به همین دلیل، دانشمندان معتقدند که خوردن بیش از حد پروتئین به رشد و تقویت استخوانها کمک نمی کند و حتی ممکن است سبب تضعیف و پوکی استخوان شود.

اما اگر گوشت به اندازه مصرف شود، از آنجا که اسیدهای آمینه اسیدهای قوی نیستند، بدن به سادگی قادر به جبران این میزان کم اسیدی شدن است و تاثیر چندانی بر از دست رفتن کلسیم از استخوانها نخواهد داشت.

روش تغذیه طبیعی حیوانات گوشتخوار بر مبنای خوردن گوشت تازه میباشد.

اگر از مرگ حیوان علفخوار مدت زمان قابل توجه گذشته باشد، به دلیل فساد گوشت توسط باکتریهای مضر، حیوانات گوشتخوار تمایلی به خوردن آن نخواهند داشت.

با وجود اینکه حیوانات گوشتخوار در معده خود توانایی کشتن انگلها و باکتریهای موجود در گوشت خام تازه را دارند، اما قادر به هضم گوشت مرده فاسد نبوده و تنها از طریق شکار حیوان علفخوار زنده و گوشت تازه آن تغذیه میکنند.

حتی برخی حیوانات گوشتخوار در باغ وحشها نیز اگر با گوشت غیر تازه و مانده تغذیه شوند (یعنی حیوان گیاهخوار زنده به عنوان غذا برای آنها فراهم نباشد) ممکن است به بیماری دچار شده و بعد از مدتی تلف شوند.

تنها حیوانی که میتواند از مردار تغذیه کند نوعی کرکس میباشد که PH معده آنها نزدیک به صفر (بسیار قوی تر از اسید معده انسان) میباشد و به دلیل اسید بسیار قوی در معده خود قادر به کشتن باکتری ها و مواد سمی گوشت بوده و میتواند از آن تغذیه کند.

در مقایسه با انسان، حیوانات گوشتخوار و علف خوار اسید معده قوی تری از اسید معده انسان دارند (PH معده آنها با غذا در حدود ۱، اما PH معده انسان با غذا در حدود ۴-۲ میباشد) و در نتیجه سیستم تکامل هاضمه در مورد انسان متفاوت میباشد.

 نحوه پخت گوشت وتاثیر ان بر سلامت  :

انسان به طور طبیعی گیاه خوار است و قادر به هضم گیاهان، میوه و سبزیجات میباشد، اما تکامل انسان در گوشتخواری به گونه ای نبوده که انسان قادر به خوردن و هضم گوشت خام باشد.

به همین دلیل انسانها پختن گوشت را به عنوان روشی برای خوردن گوشت حیوانات گیاهخوار استفاده نمودند تا به کمک دمای بالاتر، انگلها و باکتریهای مضر موجود در گوشت خام را از بین ببرند.

نحوه پختن گوشت اهمیت بالایی در بحث سلامت دارد .

روشهای نامناسب که در آن گوشت در معرض دمای بیش از حد بالا قرار میگیرد و یا سطح گوشت سوخته میشود، سبب تولید مواد سمی نظیر PAH و HCA در گوشت میشوند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهند.

گوشت تازه طبیعی که برای سلامتی مفید است، گوشتی است که در آن حیوان در طبیعت زندگی میکند، علفهای سبز طبیعی غیر آلوده میخورد، آب سالم مینوشد، فعالیت فیزیکی مناسبی در یک فضای باز غنی از اکسیژن دارد، به صورت طبیعی کشتار می گردد، بعد از کشتار به درستی شستشو و پاکسازی میشود و سپس در زمانی کوتاه بعد از مرگ دام با روش پخت مناسب به مصرف میرسد.

دسترسی مردم به گوشت طبیعی برای کشورهایی که گوشت زیاد مصرف می کنند محدود است و در نتیجه، تولید انبوه آن غیر ممکن و یا پر هزینه میباشد.

برای همین، کشورهایی که علاقه زیادی به خوردن گوشت و استیک دارند (نظیر آمریکا و استرالیا) اقدام به تولید انبوه گوشت صنعتی ارزان قیمت نمودند.

روش های نگهداری وپرورش دام ها وتاثیر ان بر سلامت :

در روش دامداری صنعتی  در کشورها با نظام سرمایه داری، حیوانات أکثر عمر خود را در فضای بسته و قفسه ای کوچک سپری می کنند، فعالیت فیزیکی مناسب ندارند و دسترسی آنها به هوای آزاد و اکسیژن نیز بسیار محدود میگردد.

این حیوانات به جای خوردن سبزیجات و علف (به عنوان مثال گاو طبیعتا علفخوار است)، به آنها بیشتر دانه و غلات صنعتی داده میشود.

این نوع غذای دام، معمولا مواد غذایی تراریخته بسیار ارزان قیمتی میباشند که توسط دستکاری ژنتیکی در مقیاس انبوه تولید میشوند.

تغذیه دامها توسط این مواد برای دامداریها بسیار سودآور میباشد اما مصرف این مواد به جای علف و سبزیجات طبیعی، بدن حیوانات را اسیدی میکند و آنها بسیار مستعد بیماریها میشوند.

برای حل این مشکل، به این حیوانات به طور مداوم مقادیر زیادی آنتی بیوتیک تزریق میشود تا مانع بیماری جدی حیوان تا قبل از رسیدن به مرحله کشتار بشوند .

معمولا دامها در سنین پایین و قبل از شدت یافتن بیماری کشته میشوند.

این سناریوی بسیار وحشتناک برای دامها، زندگی جهنمی را به آنها اجبار میکند تا سود بیشتری نصیب دامداران صنعتی بشود. علاوه بر این، برای رشد سریع تر دامها، هورمونهای رشد نیز به آنها تزریق میشود.

در بیشتر مطالعات انجام شده در مورد سرطان، مشاهده گردیده که مصرف گوشتهای تولید شده به کمک هورمونها (گوشت قرمز یا سفید) به افزایش قابل ملاحظه سرطان پستان منجر شده است.

علاوه بر موارد فوق، در دامداری صنعتی مانند کارخانه های تولید کننده گوشت صنعتی آمریکا، از نیترات سدیم و نیترات پتاسیم که سمی هستند برای نگهداری گوشت صنعتی استفاده میشود (در مورد گوشت مرغ، آرسنیک اضافه میشود).

این سموم به گوشت اضافه میگردند تا از فساد آنها توسط باکتریها جلوگیری شود.

این گوشت سپس به سردخانه منتقل میشود و مدت زمان زیادی ممکن است طی بشود تا به دست مصرف کننده برسد.

تولید گوشت صنعتی کم هزینه میباشد، مدت ماندگاری بالایی دارد، افراد زیادی را قادر به خرید آن میکند و معمولا سود مالی سرشاری را نیز نصیب صنایع غذایی میکند.

این گوشتها آلوده به انواع مواد شیمیایی، سمی، هورمونها و آنتی بیوتیکها میباشند که مصرف آنها سرچشمه شیوع بیماری میگردد .

در دامداری طبیعی در منطقه ای با آب و هوای تمیز، خوردن جگر گوسفند خواص بسیار مفیدی برای بدن انسان دارد.

اما بر خلاف آن، در حیوانات رشد یافته در دامداری صنعتی، مواد سمی وارد شده به بدن حیوانات در کبد و فلزات سنگین رادیواکتیو در کلیه آنها انباشته میشوند و در نتیجه خوردن این دو عضو بدن گوسفند برای انسان مضر میباشد.

در دامهای پرورش یافته در کشورهای صنعتی غربی، جگر و قلوه دام آلوده ترین قسمت بدن آنها میباشند و نباید خورده شوند.