مصرف گوشت تازه و طبیعی که منبع خوبی از پروتئین، ویتامین ها و املاح نظیر روی می باشد در یک رژیم غذایی سالم، برای سلامتی و رشد انسان مفید است. در ادامه این مطلب از کلاه گیس با ما همراه باشید تا بیش تر با تاثیر میزان مصرف گوشت بر سلامت آشنا شوید.

جدول دسترسی به مهم ترین عناوین این مطلب

• فواید تغذیه با گوشت
• مضرات تغذیه با گوشت
• ایجاد تعادل در مصرف گوشت
• تاثیر میزان مصرف گوشت بر سلامت در حیات وحش
• مقایسه آناتومی انسان و حیوان در مصرف گوشت
• نحوه پخت گوشت و تاثیر میزان مصرف گوشت بر سلامت
• روش های نگهداری و پرورش دام ها و تاثیر آن بر سلامت

فواید تغذیه با گوشت

• رژیم غذایی حاوی پروتئین کافی (پروتئین گوشت و گیاهی و لبنیات به همراه میوه و سبزیجات) به سلامتی استخوان ها و پیشگیری از پوکی استخوان کمک می کند.
• تغذیه با پروتئین کافی، به رشد بهتر انسان کمک کرده و سبب بالا رفتن چگالی استخوان ها (bone mineral density) و رشد بیش تر و قوی تر استخوان ها به ویژه در سنین رشد می شود.

مضرات تغذیه با گوشت

البته پروتئین ها در بدن انسان نمی توانند ذخیره شوند و آمینو اسیدهای اضافی تبدیل به اسیدهای ارگانیک می شوند.

• در نتیجه اگر پروتئین به میزان بیش از حد نیاز وارد بدن شود، سبب اسیدی شدن خون می گردد.
• از آن جا که به دلیل حفظ سلامت بدن، خون نمی تواند حالت اسیدی داشته باشد، به محض آنکه خون توسط اسیدهای ارگانیک اسیدی می شود، مقداری از ترکیبات کلسیم و منیزیم استخوانها را ترک کرده، وارد خون می شوند و اسید خون را خنثی می کنند.
• به همین دلیل، دانشمندان معتقدند که خوردن بیش از حد پروتئین به رشد و تقویت استخوان ها کمک نمی کند و حتی ممکن است سبب تضعیف و پوکی استخوان شود.

ایجاد تعادل در مصرف گوشت

اگر گوشت به اندازه مصرف شود، از آنجا که اسیدهای آمینه، اسیدهای قوی نیستند، بدن به سادگی قادر به جبران این میزان کم اسیدی شدن است و تاثیر چندانی بر از دست رفتن کلسیم از استخوان ها نخواهد داشت.

تاثیر میزان مصرف گوشت بر سلامت در حیات وحش

روش تغذیه طبیعی حیوانات گوشت خوار بر مبنای خوردن گوشت تازه می باشد.

اگر از مرگ حیوان علفخوار مدت زمان قابل توجه گذشته باشد، به دلیل فساد گوشت توسط باکتری های مضر، حیوانات گوشت خوار تمایلی به خوردن آن نخواهند داشت.

با وجود اینکه حیوانات گوشتخوار در معده خود توانایی کشتن انگل ها و باکتری های موجود در گوشت خام تازه را دارند، اما قادر به هضم گوشت مرده فاسد نبوده و تنها از طریق شکار حیوان علف خوار زنده و گوشت تازه آن تغذیه می کنند.

حتی برخی حیوانات گوشتخوار در باغ وحش ها نیز اگر با گوشت غیر تازه و مانده تغذیه شوند (یعنی حیوان گیاهخوار زنده به عنوان غذا برای آن ها فراهم نباشد) ممکن است به بیماری دچار شده و بعد از مدتی تلف شوند.

تنها حیوانی که می تواند از مردار تغذیه کند نوعی کرکس می باشد که PH معده آنها نزدیک به صفر (بسیار قوی تر از اسید معده انسان) می باشد و به دلیل اسید بسیار قوی در معده خود قادر به کشتن باکتری ها و مواد سمی گوشت بوده و می تواند از آن تغذیه کند.

بیش تر بخوانید: تاثیر ظروف آشپزی و پخت و پز بر سلامت انسان

مقایسه آناتومی انسان و حیوان در مصرف گوشت

در مقایسه با انسان، حیوانات گوشتخوار و علف خوار اسید معده قوی تری از اسید معده انسان دارند (PH معده آن ها با غذا در حدود ۱، اما PH معده انسان با غذا در حدود ۴-۲ می باشد) و در نتیجه سیستم تکامل هاضمه در مورد انسان متفاوت میباشد.

نحوه پخت گوشت و تاثیر میزان مصرف گوشت بر سلامت

انسان به طور طبیعی گیاه خوار است و قادر به هضم گیاهان، میوه و سبزیجات می باشد، اما تکامل انسان در گوشتخواری به گونه ای نبوده که انسان قادر به خوردن و هضم گوشت خام باشد.

به همین دلیل انسان ها پختن گوشت را به عنوان روشی برای خوردن گوشت حیوانات گیاهخوار استفاده نمودند تا به کمک دمای بالاتر، انگل ها و باکتری های مضر موجود در گوشت خام را از بین ببرند.

نکته: نحوه پختن گوشت اهمیت بالایی در بحث سلامت دارد .

روش های نامناسب که در آن گوشت در معرض دمای بیش از حد بالا قرار می گیرد و یا سطح گوشت سوخته می شود، سبب تولید مواد سمی نظیر PAH و HCA در گوشت می شوند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند.

گوشت تازه طبیعی که برای سلامتی مفید است، گوشتی است که در آن حیوان در طبیعت زندگی میکند، علف های سبز طبیعی غیر آلوده میخورد، آب سالم می نوشد، فعالیت فیزیکی مناسبی در یک فضای باز غنی از اکسیژن دارد، به صورت طبیعی کشتار می گردد، بعد از کشتار به درستی شستشو و پاکسازی می شود و سپس در زمانی کوتاه بعد از مرگ دام با روش پخت مناسب به مصرف می رسد.

دسترسی مردم به گوشت طبیعی برای کشورهایی که گوشت زیاد مصرف می کنند محدود است و در نتیجه، تولید انبوه آن غیر ممکن و یا پر هزینه می باشد.

برای همین، کشورهایی که علاقه زیادی به خوردن گوشت و استیک دارند (نظیر آمریکا و استرالیا) اقدام به تولید انبوه گوشت صنعتی ارزان قیمت نمودند.

روش های نگهداری و پرورش دام ها و تاثیر آن بر سلامت

در روش دامداری صنعتی  در کشورها با نظام سرمایه داری، حیوانات اکثر عمر خود را در فضای بسته و قفسه ای کوچک سپری می کنند، فعالیت فیزیکی مناسب ندارند و دسترسی آن ها به هوای آزاد و اکسیژن نیز بسیار محدود می گردد.

این حیوانات به جای خوردن سبزیجات و علف (به عنوان مثال گاو طبیعتا علفخوار است)، به آن ها بیشتر دانه و غلات صنعتی داده می شود.

این نوع غذای دام، معمولا مواد غذایی تراریخته بسیار ارزان قیمتی میباشند که توسط دستکاری ژنتیکی در مقیاس انبوه تولید میشوند.

تغذیه دام ها توسط این مواد برای دامداری ها بسیار سودآور می باشد اما مصرف این مواد به جای علف و سبزیجات طبیعی، بدن حیوانات را اسیدی می کند و آنها بسیار مستعد بیماری ها می شوند.

برای حل این مشکل، به این حیوانات به طور مداوم مقادیر زیادی آنتی بیوتیک تزریق می شود تا مانع بیماری جدی حیوان تا قبل از رسیدن به مرحله کشتار بشوند .

معمولا دام ها در سنین پایین و قبل از شدت یافتن بیماری کشته می شوند. این سناریوی بسیار وحشتناک برای دام ها، زندگی جهنمی را به آن ها اجبار می کند تا سود بیشتری نصیب دامداران صنعتی بشود. علاوه بر این، برای رشد سریع تر دام ها، هورمون های رشد نیز به آن ها تزریق می شود.

در بیشتر مطالعات انجام شده در مورد سرطان، مشاهده گردیده که مصرف گوشت های تولید شده به کمک هورمون ها (گوشت قرمز یا سفید) به افزایش قابل ملاحظه سرطان پستان منجر شده است.

علاوه بر موارد فوق، در دامداری صنعتی مانند کارخانه های تولید کننده گوشت صنعتی آمریکا، از نیترات سدیم و نیترات پتاسیم که سمی هستند برای نگهداری گوشت صنعتی استفاده می شود (در مورد گوشت مرغ، آرسنیک اضافه می شود).

این سموم به گوشت اضافه می گردند تا از فساد آن ها توسط باکتری ها جلوگیری شود. این گوشت سپس به سردخانه منتقل می شود و مدت زمان زیادی ممکن است طی بشود تا به دست مصرف کننده برسد.

تولید گوشت صنعتی کم هزینه می باشد، مدت ماندگاری بالایی دارد، افراد زیادی را قادر به خرید آن می کند و معمولا سود مالی سرشاری را نیز نصیب صنایع غذایی می کند. این گوشت ها آلوده به انواع مواد شیمیایی، سمی، هورمون ها و آنتی بیوتیک ها می باشند که مصرف آن ها سرچشمه شیوع بیماری می گردد .

در دامداری طبیعی در منطقه ای با آب و هوای تمیز، خوردن جگر گوسفند خواص بسیار مفیدی برای بدن انسان دارد.

اما بر خلاف آن، در حیوانات رشد یافته در دامداری صنعتی، مواد سمی وارد شده به بدن حیوانات در کبد و فلزات سنگین رادیواکتیو در کلیه آنها انباشته میشوند و در نتیجه خوردن این دو عضو بدن گوسفند برای انسان مضر می باشد.

در دام های پرورش یافته در کشورهای صنعتی غربی، جگر و قلوه دام آلوده ترین قسمت بدن آنها می باشند و نباید خورده شوند.

بیش تر بخوانید: تاثیر میزان مصرف نمک بر سلامت انسان